Projekt aranżacji wystawy stałej i czasowej, w siedzibie Muzeum Warszawy.
Na potrzeby konkursu opracowaliśmy dwie strefy tematyczne: przestrzeń poświęconą srebrom i platerom warszawskim oraz sale prezentującą zbiory rysunków Marzyńskiego i Zinserlinga.
Sercem pierwszej strefy jest stojący pośrodku stół z zastawą, przy którym można usiąść i przenieść się na chwilę w czasie. Sposób ekspozycji daje możliwość podziwiania zbiorów z bardzo naturalnej perspektywy – tak jak widzieli te przedmioty każdego dnia korzystający z nich Warszawiacy.
Uzupełnieniem prezentowanych artefaktów jest ściana oparta na rozwiązaniu, dającym możliwość swobodnej zmiany ekspozycji i uzupełniania jej o nowe obiekty. System oparty jest o perforowane panele i umożliwia pełną dowolność aranżacji ściany jak i rozmieszczenia eksponatów wewnątrz stojących gablot.
Wąski korytarz w końcu sali przenosi zwiedzających w strefę sacrum, gdzie prezentowana jest kolekcja sreber kościelnych.
Sala poświęcona rysunkom architektonicznym utrzymana jest w charakterze pracowni. Zwiedzający mogą przestudiować detale rysunków na kalkach siadając przy podświetlanych stołach kreślarskich. Ekspozycja rozciąga się również na ściany sali, gdzie oprawione rysunki przenikają się z delikatnym kolażem o adekwatnej tematyce.
W części centralnej sali znajduje się świecąca mapa Warszawy na której można znaleźć lokalizację prezentowanych na rysunkach budynków. Ścianka z mapą wysłania jednocześnie znajdujące się za nią okno – z jednej strony blokując bezpośredni dopływ światła dziennego, z drugiej zapraszając do podziwiania widoku na Rynek Starego Miasta.
